نقد کاربست قواعد نحو و بلاغت در مکتب تفسیر ادبی (فرهنگی) معاصر با تأکید بر آرای امین خولی و بنت‌الشاطی

* قرآن کریم

1. ابوحیان، محمدبن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فى التفسیر (ج10). بیروت: دارالفکر.
2. ابوزید، نصرحامد. (1392). رهیافت ادبی به قرآن، پیشینه، نتایج و دشواری‏ها (مترجم: مهرداد عباسی). آینه پژوهش، ش142، صص 17- 30.
3. استرآبادی، رضی‌الدین(سیدرضی). (1384). شرح الرضی علی الکافیه(ج2)، مصحح و تعلیق: یوسف‌حسن عمر). تهران: مؤسسة الامام الصادق×
4. اسعدی، محمد. (1401). آسیب‌شناسی جریان های تفسیری (ج2). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
5. بنت‏الشاطی، عایشه عبدالرحمن. (1376). اعجاز بیانی (مترجم: حسین صابری). تهران:شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
6. بنت‏الشاطی، عایشه عبدالرحمن. (1390). تفسیر بیانی (ج1)، مترجم: سیدمحمود طیب‌حسینی). قم: اصول‌الدین.
7. بنت‏الشاطی، عایشه عبدالرحمن. (بی‌تا). التفسیر البیانی للقرآن الکریم (ج2). قاهره: دار المعارف.
8. پیشوایی، فریده؛ طیب حسینی، سیدمحمود؛ و همکاران. (1399). تحلیل و نقد بنیان‌های اندیشه نواعتزالی در نظریۀ تفسیری امین خولی، پژوهشنامه معارف قرآنی، ش43، صص 7-
9. خمینى، روح‏الله. (1378). آداب الصلاة. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى&.
10. خولی، امین. (1386). نواندیشی در بلاغت (مترجم سیدمحمود طیب‏حسینی). آینه پژوهش، ش 105و106، صص 2 -8.
11. خولی، امین. (1961م). مناهج تجدید فی النحو و البلاغه و التفسیر و الادب. بیروت: دارالمعرفه.
12. خولی، امین. (2000م). عن القرآن الکریم. قاهره: نهضه مصر للطباعه و النشر و التوزیع.
13. خولی، امین. (2000م). فی‏اموالهم. قاهره: الهیئه‏المصریه العامه للکتاب.
14. خولی، امین. (بی‌تا). قاده الرسل. قاهره: دارالمعرفة.
15. خولی، یمنی طریف. (2012م). امین الخولی و الابعاد الفلسفیه للتجدید. قاهره: مؤسسه هنداوی للتعلیم و الثقافة.
16. خویی، سیدابوالقاسم. (1375). بیان در علوم و مسائل کلی قرآن (مترجم: محمدصادق نجمی و ‌هاشم‏زاده هریسی). خوی: دانشگاه آزاد اسلامی.
17. دغامین، زیاد. (1420ق). ملامح التجدید فی فکرالافغانی فی التعامل مع‌القرآن الکریم
    واثره فی منهج‌التفسیر فی العصر الحدیث، مجله قضایا الاسلامیه معاصره، ش6،
    صص 260- 287.
18. رشید‏ رضا، محمد. (1990م). المنار (ج1). قاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.
19. رومی، فهد بن عبدالرحمن. (1407ق). منهج‌المدرسة العقلیة الحدیثة فی التفسیر (ج1). بیروت: مؤسسه الرساله.
20. زمخشرى، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل‏ (ج4). بیروت: دار الکتاب العربی.
21. سعفان، کامل علی. (1981م). المنهج‏البیانی فی‏القرآن الکریم. مصر: مکتبه الانجلواالمصریه.
22. سیبویه، عمرو بن عثمان. (1408ق). الکتاب (محقق: عبدالسلام محمد). قاهره: مکتبة الخانجی.
23. سیدقطب. (1425ق). فی‏ظلال القرآن (ج5). بیروت: دارالشروق.
24. شاطبی، ابراهیم بن موسی. (1417ق). الموافقات (ج2). بی‌جا: دار ابن عفان.
25. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فى تفسیر القرآن‏ (ج1). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
26. طیب حسینی، سیدمحمود؛ مرتضوی، سیدابراهیم. (1399). واکاوی پیوند تفسیر و تحلیل‌های اجتماعی در مکتب ادبی معاصر، اسلام و علوم اجتماعی، ش24، صص 211- 230.
27. طیب حسینی، سیدمحمود؛ مرتضوی، سیدابراهیم. (1400). اعتبارسنجی نظریه اعجاز روان‌شناختی قرآن با تأکید بر آراء امین خولی، آموزه‌های قرآنی، ش33، صص 282- 263.
28. طیب حسینی، سیدمحمود؛ مرتضوی، سیدابراهیم. (1400). تحلیل واژگان‌کاوی
    در تفسیرهای ادبی با تأکید بر مکتب تفسیر ادبی معاصر، پژوهش‌های قرآنی، ش99،
    صص 105- 126.
29. طیب حسینی، سیدمحمود؛ و همکاران. (1401). تحلیل انتقادی عوامل شکل‌گیری نظریه تفسیر ادبی امین خولی، مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، ش92، صص 671- 694.
30. طیب‌حسینی، سیدمحمود. (1401). نحو نص قرآنی؛ چیستی و چرایی، قرآن‌شناخت، ش29، صص 19- 34.
31. عضیمه، محمد عبدالخالق. (بی‌تا). دراسات لاسلوب القرآن الکریم (ج1). قاهره: دارالحدیث.
32. عیاد، شکری؛ خولی، امین. (1966م). المجله، ش112، صص 67- 74.
33. قیام، عمر‏حسن. (2011م). ادبیة النص‏القرآنی. بیروت: المعهد ‏‏العالمی للفکر‏الاسلامی.
34. مطلوب، احمد. (1962ق). اتجاهات البلاغه کلیه الآداب جامعه بغداد، ج5، صص 163- 190.
35. مندور، محمد. (1346). در نقد و ادب (مترجم: علی شریعتی). بی‌جا، بی‌نا.
36. نقیب‌زاده، محمد. (1388). نقش‌آفرینی قرآن در ادبیات عرب و مهجوریت آن در میان ادیبان، قرآن‏شناخت، ش3، صص 27- 63.
37. یونس، عبدالحمید. (1966م). امین الخولی الرائد العظیم، الادب، ش1و2، صص 22- 25.