* قرآن کریم.
* نهج البلاغه.
1. الهامی‌نیا، علی‌اصغر. (1385). سیره اخلاقی معصومین. قم: زمزم هدایت.
2. حر عاملی، محمد بن حسن. (1414ق). وسائل‌الشیعه الی تفصیل الشریعه. قم: انتشارات آل‌البیت(علیهم السلام).
3. دهخدا، علی‌اکبر. (1372). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.
4. رحیمیان، محمدحسین؛ رهبر، محمدتقی. (1380). آیین تزکیه. قم: بوستان کتاب.
5. صانعی‌پور، محمدحسن و دیگران (1393). تحلیل ساختار کارگفت انذار در قرآن کریم. دوفصلنامه پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن، 3(1). صص 39-60.
6. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1393). المیزان فی تفسیرالقرآن. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
7. طبرسی، فضل بن حسن. (1406ق). مجمع البیان. بیروت: دار المعرفه.
8. طیب، عبدالحسین. (1369). اطیب‌البیان فی تفسیرالقرآن (چاپ دوم). تهران: انتشارات اسلام.
9. علیزاده، مهدی. (1389). اخلاق اسلامی (مبانی و مفاهیم). قم: دفتر نشر معارف.
10. فتحعلی خانی، محمد. (1379). آموزه‌های بنیادین علم اخلاق. قم: شهریار.
11. کلینی، محمد بن یعقوب. (1375). کافی (مترجم: محمدباقر کمره‌ای، چاپ سوم). تهران: انتشارات اسوه.
12. مسعودی، علی بن حسین. (1378). مروج الذهب (مترجم: ابوالقاسم پاینده، چاپ هشتم). تهران: نشر علمی فرهنگی.
13. مصباح یزدی، محمدتقی. (1377). اخلاق در قرآن (چاپ دوم). قم: انتشارات مؤسسه امام خمینی(رحمةالله).
14. مصباح یزدی، محمدتقی. (1394). فلسفه اخلاق (چاپ سوم). قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(رحمةالله).
15. مطهری، مرتضی. (1392). فلسفه اخلاق (چاپ چهل و دوم). تهران: انتشارات صدرا.
16. مکارم شیرازى، ناصر. (1368). تفسیر نمونه. قم: دار الکتب‌الاسلامیه.
17. نراقی، محمدمهدی (1385). جامع السعادات (مترجم: کریم فیضی). قم: انتشارات قائم
آل محمد(صلی الله علیه و آله).
)