* قرآن کریم.
عبدالفتاح الصعیدی، حسین یوسف موسی. (1410ق). الافصاح فی اللغة(ج1، چاپ چهارم). قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
ابن سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم و المحیط الاعظم (ج2، 10، محقق: عبدالحمید هنداوی). بیروت: دارالکتب العلمیة منشورات محمدعلی بیضون.
ابن فارس، احمد. (1399ق). معجم مقاییس اللغة (ج2، 3، 4، محقق: هارون عبدالسلام محمد). بیروت: دارالفکر.
ابن منظور، محمد بن مکرم. (بی‌تا). لسان العرب (ج3، 8، 9، 10، 12). بیروت: دارالفکر للطباعة و النشر و التوضیع.
ابن‌درید، محمدبن حسن. (1987م). جمهرة اللغة (محقق و مقدمه نویس: رمزی بعلبکی). بیروت: دارالعلم للملایین.
ابنعطیه، عبدالحق بن غالب. (1422ق). المحرر الوجیز فى تفسیر الکتاب العزیز (ج1، 4، محقق: محمد عبدالسلام عبدالشافى). بیروت: دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
ازهری، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغة (ج6). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
بستانی، فواد افرام. (1375). فرهنگ ابجدى عربى- فارسى (مترجم: رضا مهیار، چاپ دوم). تهران، انتشارات اسلامی.
بن عباد، صاحب؛ بن عباد، اسماعیل. (1414ق). المحیط فی اللغة. (محقق: محمدحسن آل یاسین). بیروت: عالم الکتب.
پالمر فرانک. (1346). نگاهی تازه به معنی شناسی (مترجم: کوروش صفوی). تهران: نشر مرکز.
ثعالبی، عبدالملک بن محمد. (1414ق). فقه اللغة و سر العربیة (محقق: جمال طلبة). بیروت: دارالکتب العلمیة.
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1404ق). الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة (ج6، چاپ سوم، محقق: احمد عبدالغفور عطار). بیروت: دارالعلم للملایین.
حمیری، نشوان بن سعید. (1420ق). شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم (ج6، 7، محقق: مطهر بن علی اریانی). دمشق: دارالفکر.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دارالشامیة.
زبیدی، محمدبن محمد مرتضی. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. بیروت: دارالفکر.
زمخشری، محمود بن عمر. (1399ق). أساس البلاغة(ج1). بیروت: دارالصادر.
زمخشری، محمود بن عمر. (1417ق). الفائق فى غریب الحدیث (ج2). بیروت: دارالکتب العلمیة.
زمخشرى، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل (ج3، مصحح: حسین احمد، مصطفى، چاپ سوم). بیروت: دار الکتاب العربی.
صفوی، کوروش. (۱۳۹۷). درآمدی بر معناشناسی (چاپ ششم). تهران: سوره مهر.
طبرسى، فضل بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ج1، 2، چاپ سوم). تهران: ناصر خسرو.
طبرسى، فضل بن حسن. (1412ق). تفسیر جوامع الجامع. قم: حوزه علمیه قم، مرکز مدیریت.
طریحى، فخرالدین. (1375). مجمع البحرین (ج1، 3، 5، تحقیق: سیداحمد حسینى، چاپ سوم). تهران: کتابفروشى مرتضوى.
طوسى، محمد بن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن (ج3، 7، 9، مصحح: احمد حبیب عاملى). بیروت: دارإحیاءالتراث العربی.
عسکری، حسن بن عبدالله. (1400ق). الفروق فی اللغة. بیروت: دارالآفاق الجدیدة.
فراء، یحیى بن زیاد. (1980م). معانى القرآن(فراء) (ج3، چاپ سوم). قاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.
فراهیدى، خلیل بن احمد. (1410ق)، کتاب العین (چاپ دوم). قم: انتشارات هجرت.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب. (1415ق). القاموس المحیط (ج4، 5). بیروت: داالکتب العلمیة.
فیومی، احمد بن محمد بن علی. (1987م). المصباح المنیر فى غریب الشرح الکبیر للرافعى. بیروت: مکتبة العلمیة.
قرشى سیدعلى‌اکبر. (1371). قاموس قرآن (ج3، چاپ ششم). تهران: دار الکتب الإسلامیة.
مدنی، علی خان بن احمد. (1426ق). الطراز الاول و الکناز لما علیه من لغة العرب المعول. مشهد: موسسة آل البیت^ لإحیاء التراث.
مصطفوی، حسن. (1385). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (ج3). تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
مطرزی، ناصر ابن عبدالسید. (1399ق). المغرب فی ترتیب المعرب (محقق: عبدالحمید مختار؛ محمود فاخوری). حلب: مکتبة أسامة بن زید.
مکى بن حموش. (1429ق). الهدایة إلى بلوغ النهایة (ج10). شارجه: جامعة الشارقه، کلیة الدراسات العلیا و البحث العلمی.
مهیار، رضا. (1389). فرهنگ فارسی – عربی. تهران: انتشارات دانشیار.
نحاس، احمد بن محمد. (1421ق). اعراب القرآن(نحاس) (ج4). بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون.
)