چگونگی مواجهه محمدجواد مغنیه با مشترک لفظی در تفسیر الکاشف

* قرآن کریم

1. آل سعدی، عبدالرحمان بن ناصر. (1408ق). تیسیر الکریم الرحمان (ج1). بیروت: مکتبة النهضة.
2. آلوسی، سیدمحمود. (1415ق). روح المعانی فی تفسیر قرآن الکریم (ج7، 12). بیروت: دارالکتب العلمیة.
3. ابن العربی، محمد بن عبدالله بن ابوبکر. (بی‌تا). احکام القرآن (تفسیر ابن عربی) (ج1). بی‌جا: بی‌نا.
4. ابن انباری، محمد بن قاسم. (1407ق). الأضداد. بیروت: المکتبة العصریة صیدا.
5. ابن سنان، ابومحمد عبدالله بن محمد. (1402ق). سر الفصاحة. بیروت: دارالکتب العلمیة.
6. ابن عاشور، محمد بن طاهر. (بی‌تا). التحریر و التنویر (ج3). بی‌جا: بی‌نا.
7. ابن کثیر، اسماعیل بن عمرو بن. (1419ق). تفسیر القرآن العظیم (ج7). بیروت: دارالعلمیة.
8. ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (ج15). بیروت: دار صادر.
9. ابن‌فارس، احمد. (1418ق). الصاحبی فی فقه اللغة العربیة ومسائلها وسنن العرب فی کلامها. بیروت: دارالکتب العلمیة.
10. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فى تفسیر القرآن‏ (ج13). مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.
11. الانصاری، ابوزید. (1894ق). النوادر فی اللغة. بیروت: المطبعة الکاثولیکیة لآبائ الیسوعیین.
12. أنیس، ابراهیم. (1984م). دلالة الألفاظ. بی‌جا: مکتبة الأنجو المصریة.
13. بغدادی، علاءالدین علی بن محمد. (1415ق). لباب التنزیل فی معانی التأویل (ج1). بیروت: دارالکتب العلمیة.
14. بغوی، حسین بن مسعود. (1420ق). معالم التنزیل (ج1). بیروت: دارالمعرفة.
15. بلخی، مقاتل بن سلیمان. (1423ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان (ج2، 3). بیروت: داراحیاء التراث.
16. بلخی، مقاتل بن سلیمان. (1429ق). الوجوه و النظائر فی القرآن ا لکریم. بیروت: دارالکتب.
17. بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418ق). انوارالتنزیل و اسرارالتأویل (ج1، 2). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
18. پرچم، اعظم؛ شاهی، نصرالله. (1386). دیدگاه قرآن‌پژوهان درباره اشتراک لفظی و
    معنوی در قرآن و واژگان وجوه و نظائر، تحقیقات قرآن و حدیث، دوره4، 2(8)، صص 67- 86.
19. تمسکی بیدگلی، علی؛ ربیع نتاج، سیدعلی‌اکبر؛ موسوی، سیدمحسن. (1394). رهیافتی به تعریف وجوه و نظائر از دیدگاه قرآن‌پژوهان، مجله آموزه‌های قرآنی، شماره22.
20. ثعلبی، ابواسحاق احمد بن ابراهیم. (1422ق). الکشف و البیان عن التفسیر القرآن (ج2). بیروت: داراحیاء التراث العربی.
21. جمعی از نویسندگان. (1369). میراث ماندگار (ج2). تهران: موسسه کیهان.
22. حسن‌بیگی، علی. (1395). رهزنی اشتراک لفظی، کتاب شیعه، شماره13و14،
    صص 480- 481.
23. دخیل، محمد بن محمدعلی، (1422ق). الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز (ج1). بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.
24. دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغتنامه دهخدا (ج2). تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
25. دینوری، ابن قتیبة. (1400ق). تأویل مشکل القرآن. بیروت: المکتبة العلمیة.
26. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. دمشق بیروت: دارالعلم الشامیة.
27. ربیع نتاج، سیدعلی‌اکبر. (1384). اشتراک لفظی در قرآن، مجله دانشکده علوم انسانی دانشگاه سمنان، شماره10، صص 169- 188.
28. زرکشی، محمد بن بهادر. (1391ق). البرهان فی علوم القرآن (ج1). بیروت: دار المعرفة.
29. زمخشری، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف (ج2). بیروت: دارالکتاب العربی.
30. سمرقندی، نصر بن محمد بن احمد. (بی‌تا). بحرالعلوم (ج3). بی‌جا: بی‌نا.
31. سیبویه، ابی بشر عمر بن عثمان بن قنبر. (1408ق). الکتاب (ج1). قاهره: مکتبة الخانجی بالقاهره.
32. سیوطی، جلال‌الدین. (1416ق). الاتقان فی علوم القرآن (ج1). بیروت: دارالکتاب العربی.
33. سیوطی، عبدالرحمان بن ابوبکر. (بی‌تا). المزهر فی علوم اللغة و انواعها (ج1). بیروت: دارالفکر.
34. شبر، عبدالله. (1407ق). الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین (ج2). کویت: مکتبة الألفین.
35. شریف لاهیجی، محمد بن علی. (1373). تفسیر شریف لاهیجی (ج1، 2). تهران: دفتر
    نشر داد.
36. شوکانی، محمد بن علی. (1414ق). فتح القدیر (ج1، 3). بیروت: عالم الکتب.
37. الصالح، صبحی. (1379ق). دراسات فی فقه اللغة. بیروت: دارالعلم للملایین.
38. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن (ج10، 14). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
39. طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع‌البیان (ج1، 2، 3، 4، 5، 7، 8، 9). تهران: انتشارات ناصرخسرو.
40. طریحی، فخرالدین. (1379). مجمع البحرین (ج6). تهران: کتاب‌فروشی مرتضوی.
41. طوسی، محمد بن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن (ج5). بیروت: دار احیاء
    التراث العربی.
42. عاملی، علی بن حسین. (1413ق). الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز (ج1). قم: دارالقرآن الکریم.
43. عمر، احمد مختار. (1998م). علم الدلالة. بی‌جا: عالم الکتب.
44. فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (ج2، 3، 7، 8). قم: هجرت.
45. الفقیه، بشر. (1429ق). الدلالة القرآنیه فی فکر محمد حسین طباطبایی (المیزان نموذجاً). بی‌جا: دارالهادی.
46. قرطبی، محمد بن احمد. (1364). الجامع لاحکام القرآن (ج8). تهران: انتشارات ناصرخسرو.
47. کاشانی، ملافتح الله. (1336). منهج الصادقین فی الزام المخالفین (ج7). تهران: کتاب‌فروشی محمدحسن علمی.
48. مظفر، محمدرضا. (1388ق). المنطق. قم: اسماعیلیان.
49. مظفر، محمدرضا. (بی‌تا). اصول الفقه (ج1). قم: اسماعیلیان.
50. مغنیه، محمدجواد. (1424ق). التفسیر الکاشف (ج1، 2، 3). تهران: دارالکتب الاسلامیة.
51. مغنیه؛ محمدجواد. (1425ق). تجارب محمدجواد مغنیه. قم: انوارالهدی.
52. مکرم؛ عبدالعال سالم. (1417ق). المشترک اللفظی فی الحفل القرآنی. بیروت: مؤسسه الرسالة.
53. ملاحویش، عبدالقادر. (1382). بیان المعانی (ج1، 5). دمشق: مطبعة الترقی.
54. نصیف الجنانی، احمد. (1381). پدیده اشتراک لفظی در زبان عربی، پژوهش و حوزه، شماره10، صص 51- 76.
55. نورالدین المنجد، محمد. (1419ق). الاشتراک اللفظی فی القرآن الکریم بین النظریة و التطبیق. دمشق: دارالفکر.
56. نهر، هاد. (1429ق). علم الدلالة التطبیقی فی التراث العربی. اردن: عالم الکتب الحدیث.
57. نیشابورى، محمود بن ابو الحسن. (1415ق). ‏إیجاز البیان عن معانی القرآن (ج2). بیروت: دار الغرب الاسلامى.
58. وافی، علی عبدالواحد. (2004م). فقه اللغة. قاهره: نهضة مصر.