علمی‌بودن آموزه‌های دینی در «اثبات چشم‌زخم» و «دفع آن»

* قرآن کریم

1. ابن بابویه، محمد بن على. (بی‌تا). علل الشرائع (ج1). قم: کتاب‌فروشی داوری.
2. ابن بابویه، محمدبن‌على. (1406ق). ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (چاپ دوم). قم: دارالشریف الرضی للنشر.
3. ابن فارس، احمد بن فارس. (1404ق). معجم مقاییس اللغة (ج3). قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
4. ابوالفتوح رازى، حسین بن على. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن (ج11). مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى.
5. ابوحیان، محمد بن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فى التفسیر (ج10). بیروت: دار الفکر.
6. احمد جبار، احمد. (1984م). السیبة: تقالید و عادات شعبیة. التراث الشعبی، ش 11 و 12.
7. ازهرى، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغة (ج9). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
8. اشکورى، محمد بن على. (1373). تفسیر شریف لاهیجى (ج4). تهران: دفتر نشر داد.
9. بغوى، حسین بن مسعود. (1420ق). تفسیر البغوى المسمى معالم التنزیل (ج5). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
10. بلاغى، عبدالحجه. (1386ق). حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر (ج1 و 7). قم: حکمت.
11. جاحظ، عمرو بن بحر. (1423ق). الحیوان (ج1 و 2). بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
12. جصاص، احمد بن على. (1405ق). احکام القرآن (جصاص) (ج5). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
13. حفنى، عبدالمنعم. (2004م). موسوعة القرآن العظیم (ج2). قاهره: مکتبة مدبولی.
14. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغت‌نامه دهخدا (ج6، چاپ دوم). تهران: دانشگاه تهران.
15. راغب اصفهانى، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دار القلم.
16. زارع زردینی، احمد؛ کریمی رکن آبادی، اصغر و به رقم، نعمت‌الله. (1394). آسیب‌شناسی پدیده چشم‌زخم در جامعه اسلامی در پرتو آیات قرآن. دوفصلنامه کتاب قیم، 5(13)، صص 73-92 .
17. زمخشرى، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل (ج2، چاپ سوم). بیروت: دار الکتاب العربی.
18. سبحانی پامچی، محمد. (1397). علت‌شناسی تأثیر و بازدارندگی آیه "و ان یکاد" از چشم‌زخم در نگاه فریقین. عیون، 5(8)، صص 113- 148.
19. شریف الرضی، محمد بن حسین. (1414ق). نهج البلاغة (للصبحی صالح). قم: هجرت.
20. شوکانى، محمد. (1414ق). فتح القدیر (ج3 و 9). دمشق: دار ابن کثیر.
21. شهری باف، جعفر. (1398). طهران قدیم (ج3، چاپ هفتم). تهران: معین.
22. صاحب، اسماعیل بن عباد. (1414ق). المحیط فی اللغة( ج10). بیروت: عالم الکتب.
23. طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1390ق). المیزان فی تفسیر القرآن (ج19 و 20). بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
24. طبرسى، حسن بن فضل. (1365). مکارم الأخلاق (مترجم: سیدابراهیم میرباقرى، ج1، چاپ دوم). تهران: فرهانی.
25. طبرسى، فضل بن حسن. (1372ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ج5 و 10، چاپ سوم). تهران: ناصرخسرو.
26. طبرى، محمد بن جریر. (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن (تفسیر الطبرى (ج30). بیروت: دار المعرفة.
27. عمید، حسن. (1381‌). فرهنگ‌ عمید‌ (چاپ بیست و دوم). تهران: انتشارات امیرکبیر.
28. فراهى هروى، معین‌‌الدین. (1384). تفسیر حدائق الحقایق (قسمت سوره یوسف) (چاپ دوم). تهران: دانشگاه تهران.
29. قمى مشهدى، محمد بن ‌محمدرضا. (1368). تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب (ج13). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى.
30. قمى، عباس. (1414ق). سفینة البحار (ج2). قم: اسوه.
31. کلینى، محمد بن یعقوب. (1429ق). کافی (ج12). قم: دار الحدیث.
32. مجلسى، محمدباقر. (1403ق). بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار^ (ج9، 37، 60 و 92). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
33. محمدی، نورالله؛ اکبرنژاد، مهدی. (1388). کنکاشی در مقوله شورچشمی چشم‌زخم در قرآن و روایات. تحقیقات علوم قرآن و حدیث، 6(12)، صص 67-90.
34. مرتضی زبیدی، محمد بن محمد زبیدی. (1414ق). تاج ‌العروس من جواهر القاموس. بیروت: دارالفکر.
35. معرفت، محمد‌هادی. (1388). نقد شبهات پیرامون قرآن کریم (چاپ دوم). قم: تمهید.
36. مکارم شیرازى، ناصر. (1371). تفسیر نمونه (ج24، چاپ دهم). تهران: دار الکتب الإسلامیة.
37. واحدى، على بن احمد. (1383). اسباب النزول واحدى (مترجم: ذکاوتى). تهران: نشر نى.
38. وستر مارک، ادوارد. (1396). بازمانده‌هایی از فرهنگ دوران جاهلی در تمدن اسلامی (مترجم: علی بلوکباشی). تهران: فرهنگ جاوید.