روش‌شناسی فهم براساس آموزه‌های قرآنی

* قرآن کریم

1. بن بابویه، محمد بن ‌علی. (1404ق). عیون أخبار الرضا× (ج1). بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
2. ابن‏ جزى، محمّد بن احمد. (1416ق). التسهیل لعلوم التنزیل‏ (ج1). بیروت: شرکة دار الأرقم بن أبی الأرقم‏.
3. ابن فارس، احمد بن زکریا. (1404ق). معجم مقاییس اللغة (ج1). قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
4. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن. مشهد: بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى‏.
5. ابوحیان، محمّد بن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فى التفسیر (ج2). بیروت: دار الفکر‏.
6. احمدی، بابک. (1372). ساختار و تأویل متن. تهران: نشر مرکز.
7. اعرافی، علیرضا. (1395). هرمنوتیک (محقق و نگارش: علی بخشی). قم: انتشارات مؤسسه اشراق و عرفان.
8. ایزدی، محسن. (1397). بررسی تطبیقی رویکردهای هرمنوتیک فلسفی در تفسیر قرآن. نشریه پژوهش‌های تفسیر تطبیقی، 4(8)، صص 271-296.
9. بلخاری، حسن. (1379). بطن متن (قرآن، تأویل و هرمنوتیک) (چاپ دوم). تهران: انتشارات حسن افرا.
10. بیضاوى، عبدالله بن عمر. (1418ق). أنوار التنزیل و أسرار التأویل (تفسیر البیضاوى) (ج1). بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏.
11. پارسائیان، محمد. (1396). هرمنوتیک و نقش آن در کشف شبکه معنایی آیات قرآن کریم. نشریه مطالعات قرآن و حدیث، 11(21)، صص 229-256.
12. پالمر، ریچارد. (1377). علم هرمنوتیک (مترجم: محمّدسعید حنایی کاشانی). تهران: انتشارات هرمس.
13. پریمی، علی. (1392). هرمنوتیک و تأثیر آن بر فهم متون. اصفهان: انتشارات آسمان نگار.
14. تورانی، اعلا؛ سلطان احمدی، منیره. (1389). تحلیلی بر رابطه هرمنوتیک روشی و فلسفی با تاویل و تفسیر قرآن کریم. مجله آینه معرفت، 8(23)، صص 115-136.
15. ثعالبى، عبدالرحمن بن محمد. (1418ق). جواهر الحسان فى تفسیر القرآن (ج3). ‏بیروت: داراحیاء التراث العربى‏.
16. خطیب، عبدالکریم. (بی‌تا). ‏التفسیر القرآنى للقرآن (ج4). بی‌جا. بی‌نا.‏
17. راغب اصفهانى، حسین. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن.‏ دمشق و بیروت: دارالعلم الدار الشامیة.
18. رستگار مقدم گوهری، هادی. (1389). روش فهم متن. قم: بوستان کتاب.
19. رضایی اصفهانی، محمّدعلی. (1393). منطق تفسیر قرآن (4). قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی|.
20. زبیدی، مرتضی. (1414ق). تاج العروس (ج14). بیروت: دارالفکر.
21. زمخشری، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل (ج1، چاپ سوم). بیروت: دار الکتاب العربی‏‏.
22. سبزواری، محمّد. (1406ق). الجدید فى تفسیر القرآن المجید (ج3). بیروت: دار التعارف للمطبوعات‏‏.
23. سعیدی روشن، محمّدباقر. (1383). تحلیل زبان قرآن و روش‌شناسی فهم آن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
24. سیوطی، جلال‌الدین. (1404ق). الدر المنثور فى تفسیر المأثور (ج3). قم: کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى&‏.
25. شوکانى، محمّد بن علی. (1414ق). فتح القدیر بین فنی الروایة و الدرایة من علم التفسیر (ج5). دمشق: دار ابن کثیر.
26. شیبانى، محمّد بن حسن‏. (1413ق). نهج البیان عن کشف معانى القرآن (ج1). قم: نشر الهادى‏‏.
27. صادقی تهرانی، محمّد. (1419ق). البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن. قم: مکتبة محمد الصادقی الطهرانی‏.
28. طباطبایى، سیدمحمّدحسین‏. (1390ق). المیزان فی تفسیر القرآن (ج3، 4، 13، چاپ دوم). بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏.
29. طبرانی، سلیمان بن احمد. (2008م). التفسیر الکبیر تفسیر القرآن العظیم (ج3). اردن: دارالکتب الثقافی.
30. طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ج2 و6، چاپ سوم). تهران: ناصرخسرو.
31. طبرى، محمد بن جریر. (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن‏ (ج15). بیروت: دار المعرفه‏.
32. ‏طیب، عبدالحسین. (1369). اطیب البیان فی تفسیر القرآن (ج12، چاپ دوم). تهران: اسلام‏‏.
33. عابدی سرآسیا، علیرضا. (1396). هرمنوتیک و اصول فقه (درآمدی بر قصدی‌گرایی). مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
34. علوی‌مهر، حسین. (1381). روش‌ها و گرایش‌های تفسیری. قم: اسوه.
35. عمید زنجانی، عباسعلی. (1367). مبانی و روش‌های تفسیر قرآن. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
36. فخر رازى، محمّد بن عمر. (1420ق). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب) (ج6، چاپ سوم). بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏‏.
37. فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (ج8، چاپ دوم). قم: انتشارات هجرت.
38. فضل‌الله، سیدمحمّدحسین. (1419ق). من وحی القرآن (ج5). بیروت: دارالملاک للطباعه و النشر.
39. فیض کاشانی، ملامحسن. (1415ق). تفسیر الصافی (ج1، چاپ دوم). تهران: مکتبه الصدر.
40. فیومی، احمد بن محمّد. (بی‌تا). مصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی (ج2). بی‌جا. بی‌نا.
41. قائمی نیا، علیرضا. (1380). متن از نگاه متن. قم: انجمن معارف اسلامی.
42. قرطبى، محمد بن احمد. (1364). الجامع لأحکام القرآن (ج7). تهران: انتشارات ناصرخسرو.‏
43. قونوی، اسماعیل بن محمّد. (1422ق). حاشیة القونوى على تفسیر الإمام البیضاوى و معه حاشیة ابن التمجید (ج5). بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون‏.
44. کاشانى، ملا فتح‌الله. (1410ق): تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین (ج3). تهران: کتاب‌فروشی محمّدحسن علمی.
45. کیاشمشکی، ابوالفضل. (1383). هرمنوتیک متن، تأویل و روش‏شناسى فهم قرآن. مجله پژوهش و حوزه، شماره 19 و 20، صص 74-93.
46. ماتریدی، محمد بن محمد. (1426ق). تاویلات اهل السنه: تفسیر الماتریدی (ج4). بیروت: دار الکتب العلمیه.
47. مجتهد شبستری، محمّد. (1395). مجموعه آثار (به کوشش: امیر قربانی: book-house.btogsky.com.
48. مجلسى، محمّدباقر. (1403ق). بحار الأنوار (ج2 و51 و89). بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏‏.
49. محمّد عویضه، محمّد. (1415ق). الفرد نورث هوایتهد فیلسوف العلم و العلماء(الاعلام من الفلاسفه)، اسپینوزا. بیروت: دارالکتب العلمیه.
50. معرفت، محمّدهادی. (1427ق). التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء. تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة. المعاونیة الثقافیة. مرکز التحقیقات و الدراسات العلمیة.
51. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1374). تفسیر نمونه (ج22). تهران: دارالکتاب الاسلامیه.
52. نصری، عبدالله. (1390). راز متن (هرمنوتیک، قرائت پذیری متن و منطق فهم دین). تهران: سروش.
53. نیچه، فریدریش ویلهلم. (1377). هرمنوتیک مدرن: گزینه‌ی جستارها (مترجمان: محمّد نبوی، بابک احمدی و مهران مهاجر). تهران: نشر مرکز.
54. هادی، قربانعلی. (1388). نقد مبانی هرمنوتیکی نظریه قرائت‌های مختلف از دین. قم: انتشارات بین المللی المصطفی.
55. واعظی، احمد. (1380). درآمدی بر هرمنوتیک. تهران: مرکز نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.