* قرآن کریم.
1. ایزوتسو، توشیهیکو. (1378). مفاهیم اخلاقی - دینی در قرآن مجید )مترجم: فریدون بدره‌ای(. تهران: فرزان.
2. صدوق، محمد بن علی. (1404ق/1984م). عیون أخبار الرضا× )محقق: حسین اعلمی). بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
3. طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فى تفسیر القرآن (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامى.
4. طبرسى، فضل بن حسن.(1372). مجمع البیان فى تفسیر القرآن (چاپ سوم). تهران: انتشارات ناصر خسرو.
5. طوسى، محمد بن حسن. (شیخ طوسی). (بی‌تا). التبیان فى تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربى.
6. فیروزآبادى، محمد بن یعقوب. (1415ق). القاموس المحیط. بیروت: دار الکتب العلمیه.
7. قمی، علی بن ابراهیم. (1367). تفسیر قمى (محقق: سید‌‌‌‌‌طیب موسوى جزایرى، چاپ چهارم). قم: دار الکتاب.
8. کتاب مقدس. (1980م). عهد عتیق و عهد جدید که از زبان‌های اصلی عبرانی و کلدانی و یونانی ترجمه شده است، به همت انجمن پخش کتب مقدس در میان ملل، [بی‌جا]، [بی‌نا].
9. کلینى، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی (مصحح: على‌اکبر غفارى و محمد آخوندى). تهران: دار الکتب الإسلامیة.
10. مجتهد شبستری، محمد. (1391). قرائت نبوی از جهان. قسمت یکم (کلام نبوی). وب‌سایت مرکز دائرة‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌المعارف بزرگ اسلامی،از: https://www.cgie.org.ir
11. هندی، سرسیداحمدخان. (1334). تفسیر القرآن و هو الهدی و الفرقان (مترجم: سیدمحمدتقی فخرداعی). تهران: چاپخانه آفتاب.
)