نگاهی به اعجاز بیانی قرآن در سوره‏ واقعه

* قرآن کریم.

1. آزادی، پرویز؛ نیکخواه، سهیلا. (1397). سبک‌شناسی سوره واقعه بر اساس تحلیل زبانی. پژوهش‌های زبانشناختی قرآن. 7(13). صص65ـ86.
2. آیتی، عبدالحمید. (1399). معلقات سبع (چاپ هشتم). تهران: سروش.
3. ابن الجزری، شمس‌الدین ابوالخیر. (1430ق). النشر فی القراءات العشر (محقق: علی محمد الضباع). بیروت: دارالکتب العلمیه.
4. ابن عطیه، عبدالحق بن غالب. (1422ق). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز (ج5). بیروت: دارالکتب العلمیه.
5. ابن فارس، احمد. (1362). معجم مقاییس اللغه (ج1، 3، 6). قم: مکتب الاعلام اسلامی.
6. أزهری، محمد بن احمد. (1382). تهذیب اللغه (ج15). تهران: صادق.
7. بنت الشاطی، عایشه عبدالرحمان. (1376). اعجاز بیانی قرآن (مترجم: حسین صابری). تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
8. ترکمانی، حسینعلی؛ بیگدلی، رمضانعلی. (1395). «شبکه ارتباطی "بعث" با واژه‌های مترادف آن در قرآن کریم». یاسوج: نخستین همایش ملی واژه‌پژوهی در علوم اسلامی.
9. جاحظ، عمرو بن بحر. (2003م). الحیوان (محقق: محمد باسل، ج3). . بیروت: دارالکتب العلمیه.
10. حلی، حسن بن یوسف. (1413ق). کشف الفوائد فی شرح قواعد العقائد. بیروت: دارالصفوه.
11. حیرت سجادی، سیدعبدالحمید؛ مشعوف، ایرج. (1390). تضمین، ترصیع و تلمیح: آیات قرآن کریم در اشعار فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
12. خالقی‏زاده، الهام. (1401). بررسی تأثیرات و ادبیات تاریخی اعجاز بیانی قرآن. بندرعباس: دومین کنفرانس ملی مطالعات کاربردی در فرایندهای تعلیم و تربیت.
13. خوش‌منش، ابوالفضل. (1396). رابطه لفظ و معنا در ساختار نظم‌آهنگ قرآن کریم. دوفصلنامه کتاب قیم. 7(17). صص77ـ100.
14. راغب اصفهانی، حسین. (1383). المفردات فی غریب القرآن (محقق: غلامرضا خسروی حسینی، چاپ چهارم). تهران: مکتبه المرتضویه.
15. زرکشی، محمد بن بهادر. (1410ق). البرهان فی علوم القرآن (ج2). بیروت: دارالمعرفه.
16. سبحانی، جعفر. (1413ق). محاضرات فی الإلهیات (ج3). قم: مؤسسه امام صادق×.
17. صفوی، کوروش. (1380). از زبان‌شناسی به ادبیات. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و فرهنگ اسلامی.
18. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1382). ت‍ف‍س‍ی‍ر ال‍م‍ی‍زان (مترجم: م‍ح‍م‍دب‍اق‍ر م‍وس‍وی ه‍م‍دان‍ی، ج1، 19). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
19. طبرسی، فضل بن حسن. (1390). مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم: محمد بیستونی، ج9، 10). تهران: به نشر.
20. فلاح، ابراهیم؛ پوردانش، سجاد. (1396). تناسب آوایی- محتوایی( فنوسمانتیک) در آیات قرآن با بررسی مواردی از سوره واقعه. فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی. 2(5). صص129ـ152.
21. مطیع، مهدی؛ خالقی، محسن؛ کمالوند، پیمان. (1391). «بررسی آیه ثله من الاولین و قلیل من آلاخرین». آموزه‌های قرآنی. 9(16). صص135ـ150.
22. معرفت، محمد‌هادی. (1381). علوم قرآنی. قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
23. مکارم شیرازی، ناصر. (1386). پیام قرآن (ج8). تهران: دارالکتب الاسلامیه.
24. ناظمیان، هومن. (1393). آشنایی‌‌زدایی و برجسته‌سازی در سوره مبارکه واقعه. دوفصلنامه زبان و ادبیات عربی. 6(10). صص139ـ165.
25. نخله، محمود احمد. (1409ق). دراسات قرآنیه فی جزء عم. بیروت: دارالعلم.
26. الهی‌راد، صفدر. (1398). انسان‌شناسی. قم: مؤسسه امام خمینی&.
27. یوسفی، شیوا. (1398). گونه‌شناسی اعجاز قرآن در تفسیر ابن‌عاشور. تهران: راز.