تفاسیر روایی متعددی به قلم دانشمندان شیعه و اهل‌سنت تألیف شده‌اند. یکی از تفسیرهای روایی در عصر کنونی، کتاب التفسیر الاثری الجامع تألیف مرحوم آیت‌الله محمدهادی معرفت است. این تفسیر از جهاتی قابل بررسی است: یکی از این جهات، روش مؤلف در این تفسیر است. روش ایشان از عناصری تشکیل یافته است؛ مانند مبادی تصوریه (مفاهیم) و تصدیقیه (مفروضات) و سازوکارها و فرایندها. در این مقاله تنها عناصر یادشده تبیین می‌گردد. ابتدا پیش‌فرض‌های تفسیری آیت‌الله معرفت در دو مبحث مبادی تصوریه (مفاهیم) و مبادی تصدیقیه (مفروضات) بیان می‌شود. مبادی تصوریه در قالب هفت مفهوم و مبادی تصدیقیه در قالب چهارده مفروض تبیین شده است. در بخش بعدی روش‌های آسیب‌زدایی از تفسیر اثری بیان می‌گردد. ایشان پنج روش برای آسیب‌زدایی از تفسیر اثری نام می‌برد و دو روش را توضیح می‌دهد. سپس در فرایندی سه‌گانه روش دستیابی به معنای آیات در التفسیر الأثری الجامع بیان می‌شود. در قسمت سوم گرایش تفسیر از طریق بررسی و تحلیل آماریِ عنوان‌های مطالب تبیین می‌شود. براساس تحلیل 738 عنوان، گرایش تفسیری آیت‌الله معرفت به ترتیب اخلاقی، فقهی و سپس کلامی و علوم قرآنی است.
)