تبیین قرآنی نقش مقاومت در حکومت جهانی مهدوی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران.

چکیده

«مقاومت» نقشی اساسی در زندگی فردی و اجتماعی بشر دارد و قرآن به‌صورت فراگیر آن را مطرح می‌کند. تقابل حق و باطل (عامل شکل‌گیری مقاومت) و صبر (عامل تداوم مقاومت) دو عامل مهم مقاومت‌اند. از دیدگاه قرآن اولاً تقابل حق و باطل، تضمین‌کننده شکل‌گیری مقاومت در انسان است، ثانیاً گستره تقابل حق و باطل که در ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و تمدنی مطرح است، شامل تکوینیات، تشریعیات، امور فردی و امور اجتماعی می‌شود. در حکومت جهانی مهدوی تقابل حق و باطل میان منجی و یارانش و مخالفان منجی به اوج خود می‌رسد و فراگیرترین و گسترده‌ترین جنگ خیر و شر رخ می‌دهد. بی‌شک هرچه این مصاف گسترده‌تر و عمیق‌تر باشد، مقاومت گسترده‌تر و عمیق‌تر خواهد بود. در این پژوهش نقش مقاومت در حکومت مهدوی با روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانه‌ای بررسی شده است. بر اساس داده‌های قرآنی و روایی برای شکل‌گیری ظهور و برقراری حکومت واحد جهانی علاوه‌ بر مقاومت رهبر، مقاومت یارانش نیز لازم و ضروری است؛ زیرا در این ستیز، همۀ کفر در برابر همه ایمان قرار می‌گیرد و سرنوشت جبهه حق در گرو پیروزی در این مبارزه است؛ ازاین‌رو جبهه حق با همه قدرت و مقاومت و با به‌کارگیری همه نیروهای زمینی و آسمانی به مصاف دشمن می‌رود و زمین را برای همیشه از ظلم و بی‌عدالتی پاکسازی می‌کند و ثمره آن، تشکیل حکومت جهانی مبتنی بر حق و عدالت در همه زمینه‌ها در سراسر جهان است.

کلیدواژه‌ها


  1. * قرآن کریم.

    1. ابن‌حنبل، احمد. (1409ق). احادیث المهدی(علیه السلام) من مسند احمد بن حنبل (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
    2. ابن‌منظور، محمد. (1416ق). لسان العرب. بیروت: داراحیاء التراث العربى. مؤسسة التاریخ العربى.
    3. اربلی، علی. (1381ق). کشف الغمه (تصحیح: سید‌هاشم رسولی محلاتی). تبریز: بنی‌هاشمی.
    4. ایرانی طرفی، عبدالمحمد (1384). المعجم الابیض: فرهنگ ابجدی لغات قرآن کریم. قم: ائمه علیهم السلام.
    5. بحرانی، سید‌هاشم. (1376). البرهان فی تفسیر القرآن. قم: مؤسسة بعثة.
    6. بستانی، فواد افرام. (1375). فرهنگ ابجدی (چاپ دوم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
    7. حر عاملی، محمد. (1425ق). اثبات الهداه. بیروت: اعلمی.
    8. خامنه‌ای، سیدعلی. (14/03/1398). مراسم سی امین سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)برگرفته از: پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری https://www.leader.ir.
    9. خزاز رازی، علی. (1401ق). کفایة الاثر (تصحیح: عبداللطیف حسینی کوه‌کمری). قم: بیدار.
    10. راغب اصفهانی، حسین. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن.‏ بیروت: دارالعلم‏.
    11. زبیدی، محمد مرتضی. (1414ق). تاج العروس (تحقیق: علی شیری). بیروت: دارالفکر.
    12. صافی گلپایگانی، لطف‌الله. (1421ق). منتخب الاثر. قم: مؤسسة السیدالمعصومه(علیها السلام).
    13. صدوق، محمد. (1395ق). کمال الدین و تمام النعمه (تصحیح: علی‌اکبر غفاری). تهران: اسلامیه.
    14. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن (چاپ پنجم). قم: جامعه مدرسین.
    15. طبرسی، احمد. (1390ق). اعلام الوری (چاپ سوم). تهران: اسلامیه.
    16. طریحی، فخرالدین. (1375). مجمع البحرین. تهران: انتشارات مرتضی.
    17. طوسی، محمد. (1411ق). الغیبة. قم: دارالمعارف الاسلامیه.
    18. عسقلانی، ابن‌حجر. (1406ق). لسان المیزان. بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
    19. فراهیدی، خلیل. (1414ق). کتاب العین. قم: اسوه.
    20. قمی، علی بن ابراهیم. (1404ق). تفسیر قمی (تصحیح: طیب موسوی جزائری، چاپ سوم). قم: دارالکتاب.
    21. کتاب مقدس، عهد عتیق و عهد جدید. (1963م.). (ترجمه: زبان های اصلی عبرانی و کدانی و یونانی، به همت: انجمن پخش کتاب مقدس). بی‌جا. بی‌نا.
    22. گنجی شافعی، محمد. (1421ق). البیان فی اخبار صاحب الزمان. بیروت: دارالمحجة البیضاء.
    23. مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحار الانوار. بیروت: دار احیاء التراث العربی‏.
    24. مفید، محمد. (1413ق). ارشاد. قم: کنگره شیخ مفید.
    25. مهدی‌پور، علی اکبر. (1384). او خواهد آمد (چاپ دوازدهم). قم: رسالت.
    26. ناصری، محمدامیر (1427ق). الامام المهدی(علیه السلام) فی احادیث المشترک بین السنه و الشیعه. تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامی.
    27. نعمانی، محمد (1397ق). الغیبة (تصحیح: علی‌اکبر غفاری). تهران: نشر صدوق.