«مقاومت» نقشی اساسی در زندگی فردی و اجتماعی بشر دارد و قرآن بهصورت فراگیر آن را مطرح میکند. تقابل حق و باطل (عامل شکلگیری مقاومت) و صبر (عامل تداوم مقاومت) دو عامل مهم مقاومتاند. از دیدگاه قرآن اولاً تقابل حق و باطل، تضمینکننده شکلگیری مقاومت در انسان است، ثانیاً گستره تقابل حق و باطل که در ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و تمدنی مطرح است، شامل تکوینیات، تشریعیات، امور فردی و امور اجتماعی میشود. در حکومت جهانی مهدوی تقابل حق و باطل میان منجی و یارانش و مخالفان منجی به اوج خود میرسد و فراگیرترین و گستردهترین جنگ خیر و شر رخ میدهد. بیشک هرچه این مصاف گستردهتر و عمیقتر باشد، مقاومت گستردهتر و عمیقتر خواهد بود. در این پژوهش نقش مقاومت در حکومت مهدوی با روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانهای بررسی شده است. بر اساس دادههای قرآنی و روایی برای شکلگیری ظهور و برقراری حکومت واحد جهانی علاوه بر مقاومت رهبر، مقاومت یارانش نیز لازم و ضروری است؛ زیرا در این ستیز، همۀ کفر در برابر همه ایمان قرار میگیرد و سرنوشت جبهه حق در گرو پیروزی در این مبارزه است؛ ازاینرو جبهه حق با همه قدرت و مقاومت و با بهکارگیری همه نیروهای زمینی و آسمانی به مصاف دشمن میرود و زمین را برای همیشه از ظلم و بیعدالتی پاکسازی میکند و ثمره آن، تشکیل حکومت جهانی مبتنی بر حق و عدالت در همه زمینهها در سراسر جهان است.