TY - JOUR ID - 69619 TI - ماهیّت تدبر موضوعی در قرآن JO - مطالعات علوم قرآن JA - JQSS LA - fa SN - 2716-9936 AU - لک زایی, علی رضا AU - عاصی مذنب, ابوالقاسم AU - شایق, محمدرضا AD - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد یزد AD - استادیار دانشگاه آزاد یزد AD - دانشیار دانشگاه یزد Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 2 IS - 4 SP - 105 EP - 136 KW - قرآن KW - تدبر موضوعی KW - تدبر ترتیبی KW - تفسیر موضوعی KW - تأویل DO - 10.22081/jqss.2021.59144.1082 N2 - تدبّر، تفسیر و تأویل از مهم‌ترین راه‌‌‌های فهم قرآن است. بین این سه واژه‌‌ - از نظر وظیفۀ مردم در برابر قرآن- رابطۀ عموم و خصوص و اخص برقرار است. عموم مردم از طریق تدبر، به گوهرهای موجود در قرآن دسترسی پیدا می‌کنند. مفسران با بهره‌گرفتن از ابزارهای تخصصی در سطحی بالاتر تدبر می‌‌کنند. تدبر در عرصۀ تأویل بخشی از قرآن کریم - حقیقت و باطن کلام الهی- در انحصار معصومان^ است. تدبر موضوعی شیوه‌ای نو در روش‌‌‌های فهم قرآن به‌شمار می‌رود. با بهره‌گیری از این فنّ می‌‌‌توان با مراجعۀ مستقیم به کتاب الهی، دیدگاه قرآن را دربارۀ مسائل و موضوعات مختلف زندگی و معارف وحیانی استخراج کرد. در تحقیقات مفسّران، این مهارت همراه با تفسیر موضوعی - بدون ذکر عنوان تدبر موضوعی - و در خلال آن کاربرد داشته است. تدبر ترتیبی مقدمه و پیش‌نیاز تدبر موضوعی به‌شمار می‌رود. UR - https://jqss.isca.ac.ir/article_69619.html L1 - https://jqss.isca.ac.ir/article_69619_ab177780d92094e9ea9c2d199ad5bfaf.pdf ER -