ORIGINAL_ARTICLE
عوامل جریان سنت استدراج در قرآن با استفاده از روش تحلیل مضمون
رخدادهای مربوط به اقوام گذشته که در قرآن کریم آمده، نشان از سنتهای الهی حاکم بر جامعه دارند که سنت استدراج یکی از مهمترین آنها است. تحقق این سنت معلول عواملی است که ارتباط زیادی با رفتار افراد جامعه دارند و شناخت آن عوامل میتواند مانع نجات جامعه از نابودی شود و در عین حال گرایش به معنویت و حرکت به سوی تمدن مطلوب را به ارمغان آورد. پژوهش حاضر با هدف کشف این علل، روشنترین آیات مربوط به آن را گردآوری و دادههای لازم را از آنها استخراج کرده و با استفاده از روش تحلیل مضمون به تحلیل و سازماندهی آنها پرداخته است. در این تحقیق مضامین پایهای، سازماندهنده و فراگیر با استفاده از روش تحلیل مضمون بهدقت روشن شد و بهصورت نقشههای شبکه تارنما درآمد که درنهایت یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که آگاهسازی جامعه توسط فرستادگان الهی برای هدایت مردم و نجات افراد هدایتشده، سرپیچی از تعالیم و مقابله با فرستادگان الهی و بینتیجهماندن تلاشها برای هدایت، فراگیرشدن کفر، ظلم و گناه در جامعه، محرومیت از لطف خدا بر اثر بیتدبیری و عدم درک شرایط، تأخیر عذاب تا رسیدن زمان مقرر علل جریان سنت استدراج هستند.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72138_fca6282fee39ed2eef3901bb31fab426.pdf
2021-09-23
7
42
10.22081/jqss.2022.62439.1153
قرآن
سنتهای الهی
سنت استدراج
روش تحلیل مضمون
محمد حسین
کاظمی
kmohamadhosein@ymail.com
1
دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد
زارع بوشهری
m.zare@urd.ac.ir
2
دانشآموخته حوزه علمیه و دکتری تاریخ تشیع، قم، ایران.
AUTHOR
نعمت
کاظمی
kazeminemat3@gmail.com
3
استادیار گروه معارف دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، سنندج، ایران.
AUTHOR
* قرآن کریم.
1
ابن ابی الحدید، عبدالحمید بن هبه الله. (1415ق). شرح نهجالبلاغه. بیروت: مؤسسه اعلمی.
2
ابن جوزی، جمال الدین. (1407ق). زادالمسیر فی علم التفسیر. بیروت: المکتب الاسلامی.
3
ابن فارس، احمد. (1404ق). معجم مقاییس اللغه (به کوشش: محمد عبدالسلام هارون). قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
4
ابنقتیبه دینوری، عبد الله بن مسلم. (1393). تأویل مشکل القرآن (به کوشش: سید احود صقر). قاهره: دارالتراث.
5
ابن منظور. محمد بن مکرم. (1408ق). لسانالعرب (به کوشش: علی شیری). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
6
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1376). الصحاح تاج اللغه و صحاح العربیه (به کوشش: عبدالغفور العطاری). قاهره: بینا.
7
الحسنی، ریاض هاشم هادى. (1429ق). الاستدراج فی القرآن الکریم و السنة النبویة الشریفة. موصل: جامعة الموصل - کلیة العلوم الإسلامیة.
8
خنیفر، حسین؛ مسلمی، ناهید. (1396). اصول و مبانی روشهای پژوهش کیفی. تهران: نگاه دانش.
9
راغب اصفهانى، حسین. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن (تصحیح: صفوان عدنان داوودى). بیروت ـ دمشق: دارالقلم- الدارالشامیه.
10
زبیدی، محمد مرتضى. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس (تصحیح: على هلالی و علی شیری). بیروت: دارالفکر.
11
زرکشی، محمد بن عبدالله. (1415ق). البرهان فی علومالقرآن. بیروت: دارالمعرفه.
12
شوکانی، محمد بن علی. (بیتا). فتح القدیر. بیروت: دارالمعرفه.
13
شیخزاده، محمد؛ عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمدسعید و فقیهی، ابوالحسن. (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. فصلنامه اندیشه مدیریت راهبردی. 5 (2)، صص 151-198.
14
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1393ق). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: اعلمی.
15
طبرسی، فضل بن حسن. (1405ق). تفسیر جوامعالجامع. بیروت: دارالاضواء.
16
طبرسی، فضل بن حسن. (1406ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
17
طوسی، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
18
طیب، سیدعبدالحسین. (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن (چاپ دوم). تهران: انتشارات اسلام.
19
فیض کاشانی، محمد محسن. (1418ق). الاصفی فی تفسیر القرآن. بیجا: مرکز دراساة الاسلامیه.
20
فیومى، احمد بن محمد. (1414ق). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر (چاپ دوم). قم: مؤسسه دارالهجره.
21
محمدی گیلانی، محمد. (۱۳۷۵). قرآن و سنن الهی در اجتماع بشر. تهران: نشر سایه.
22
مرکز فرهنگ و معارف قرآن. (1386). استدراج (سقوط گام به گام). قم: بوستان کتاب
23
مصباح یزدی، محمدتقی. (1368). جامعه و تاریخ از دیدگان قرآن. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی
24
مصطفوى، حسن. (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
25
معموری، علی. (1386). بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری. مطالعات قرآن و حدیث، 1(1)، صص 103-128.
26
مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1375). تفسیر نمونه (چاپ داوزدهم). تهران: دارالکتب الاسلامیه.
27
نحاس، ابوجعفر. (1409ق). معانی القرآن (به کوشش: محمدعلی صابونی). عربستان سعودی: جامعه امالقری.
28
ttrid-Stirling, J. (2001). Thematic Networks: An Analytic Tool for Qualitative Research, Qualitative Research, Vol. 1, No. 3, pp. 385-405.
29
Patton, M.Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods, Thousand Oaks, CA: Sage.
30
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تطبیقی محل زایمان مریم(س) از منظر قرآن و اناجیل (با تأکید بر تحلیل زایمان ایشان در کنار درخت نخل)
مطالعه تطبیقی، عملی برای مقایسه میان مشابهتها و تفاوتهایِ طرفین یا طرفهای تطبیق است و یکی از فوائد آن، گرهگشایی از نقاط مبهم و دستیابی به مطالبی نو است. محل زایمان مریم(س)، یکی از این مسائل است که بررسی تطبیقی آن، از فایده مزبور مستثنی نیست. بر این پایه، پِژوهش حاضر با بهره-گیری از روش تطبیقی و تحلیل دادههای بدست آمده، به مقایسه میان دو روایتِ قرآنی و انجیلی از محل زایمان مریم پرداخته و از گذرگاه این مقایسه، نقطه اشتراکی را، در «تولد مسیح در روستای بیتلحم» عنوان میکند. اما درباره نقاط افتراقی بیان میدارد که از نگاه اناجیل، این زایمان در آخور یا یک غار، و با همراهی یوسف نجار اتفاق افتاده اما از نگاه قرآن، مریم(ع) در هنگام زایمان تنها بوده و دقیقا در زیر یا کنار خرمابُنی، مسیح(ع) را بهدنیا آورده است. با این حال، -در رابطه با نقاط اشتراکی-میتوان«زایمان در یک غار و کنار نخلِ خرمایی» را نیز از اناجیل و تفاسیر قرآن برداشت کرد. و در تحلیل پیوند میان این زایمان با درخت نخل میتوان به نکات ذیل رسید: 1- خرما دادنِ نخلِ خشک، باردار شدن خارقالعاده مریم را تأیید میکند. 2- خرمابُن، درختی پاک است و زایمان مریم در زیر آن، افتراءزدائی از اوست. 3- این زایمان، عروج عیسی(ع) را نشان میدهد چرا که نخل، نماد عروج است. 4- خرما برای نفساء، غذایی مفید و انرژیبخش است.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72139_a245a802df15fe7620426413be2b5769.pdf
2021-09-23
43
72
10.22081/jqss.2022.63056.1161
مطالعه تطبیقی
زایمان مریم
نخلِ خرما
قرآن
اناجیل
سید محمود
طیب حسینی
tayebh@rihu.ac.ir
1
استاد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم. ایران.
AUTHOR
سید ابراهیم
مرتضوی
si.mortazavi@yahoo.com
2
پژوهشگر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم. ایران
LEAD_AUTHOR
* قرآن مجید
1
آتلی، باب. (2007م). لوقا تاریخدان: انجیل لوقا. بیجا: بینا. (نسخه الکترونیکی) قابل دسترسی در سایت: freebiblecommentary.org
2
آرتور، جان مک. (2007م). تفسیر عهد جدید؛ تفسیر آیهبهآیه کلام خدا. بیجا: بینا. (نسخه الکترونیکی).
3
ابن بطوطه، محمد. (1370). سفرنامه ابنبطوطه (مترجم: محمدعلی موحد). بیجا: سپهر نقش.
4
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی.
5
انجیل برنابا. (1393). مترجم: حیدرقلی سردار کابلی. تهران: نیایش.
6
انجیل لوقا و متی (نرم افزار قرآن کریم و عهدین. تهیه شده توسط مؤسسه مصاف).
7
بروجردی، حسین. (بیتا). منابع فقه شیعه (مترجم: مهدی حسینیان قمی، محققان: محمدحسین ممهوری، احمد اسماعیلتبار و احمدرضا حسینی). بیجا: فرهنگ سبز.
8
بنکرتن، بنیامین. تفسیر انجیل لوقا. قابل دسترسی در سایت:
9
baytallah.com/Bible_commentary/Luke_BP/luke_chapter2.HTM
10
بنیاد پژوهشهای قرآنی حوزه و دانشگاه. (1385). قرآن و طب (مجموعه مقالات). مشهد مقدس: مؤسسه انتشاراتی بنیاد پژوهشهای قرآنی حوزه و دانشگاه- دانشگاه شاهد.
11
پاکتچی، احمد. (1391). روش تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
12
رامین، علی؛ فانی، کامران و سادات، محمدعلی. (1389). دانشنامه دانشگستر. تهران: مؤسسه دانشگستر روز.
13
سرشار، مژگان. (1392). آفرینش عیسی مسیح در کتاب مقدس و قرآن. پژوهشنامه ادیان، 7(14)، صص 45-73.
14
شوالیه، ژان؛ گربران، آلن. (1387). فرهنگ نمادها (مترجم و محقق: سودابه فضایلی). تهران: جیحون.
15
صفاتاج، مجید. (1385). فرهنگ جامع فلسطین. بیجا: تجسم اخلاق.
16
صدر، سیدرضا. (1376). مسیح در قرآن (مترجم: علی حجتی کرمانی). تهران: مشعل دانشجو.
17
طریقتی، عبدالحسین. (5/10/1384). میلاد مسیح. پایان دسامبر یا نیمه سپتامبر. قابل دسترسی در سایت: org.ir/?p=484
18
عیوضی، حیدر. (1396). تفسیر بینامتنی از آیه 69 سوره احزاب براساس ترجمههای آلمانی و عبری قرآن کریم. دوفصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث. 11(1)،
19
صص87-109.
20
قرشی، سیدعلیاکبر. (1371). قاموس قرآن. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
21
فراهیدى، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (چاپ دوم). قم: انتشارات هجرت.
22
کاشانی، فتح الله. (1336). تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین. تهران: کتابفروشی محمدحسن علمی.
23
گواهی، عبدالرحیم. (1390). فرهنگ توصیفی ادیان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
24
معرفت، محمدهادی. (1385). نقد شبهات پیرامون قرآن کریم (مترجمان: حسن حکیمباشی، علیاکبر رستمی، میرزا علیزاده و حسن خرقانی). قم: مؤسسه فرهنگی تمهید.
25
مفید، محمد بن نعمان. (1377). مجالس در مناظرات (مترجم: جمال خوانساری). قم: مؤمنین.
26
موسوی بجنوردی، محمدکاظم. (1396). دائرۀ المعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرۀ المعارف بزرگ اسلامی.
27
میبدی، احمد بن محمد. (1371).کشف الاسرار و عدة الابرار. تهران: امیرکبیر.
28
نعمتی پیرعلی، دلآرا؛ هوشنگی، لیلا. (1394). مقایسه قرآن و عهدین. تهران: سمت.
29
وارنر، رکس. (1386). دانشنامه اساطیر جهان (مترجم: ابوالقاسم اسماعیلپور). تهران: اسطوره.
30
هاکس، جیمز. (1377). قاموس کتاب مقدس. تهران: اساطیر.
31
ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی. (1385ق). دعائم الإسلام (محقق و مصحح: آصف فیضى). قم: مؤسسة آلالبیت(علیهم السلام).
32
ابنخلدون، عبدالرحمن بن محمد بن محمد. (1408ق). دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر. بیروت: دارالفکر.
33
ابن عاشور، محمد بن طاهر. (بیتا). التحریر و التنویر. بیروت: مؤسسۀ التاریخ.
34
ابن کثیر، اسماعیل بن عمر. (1419ق). تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دار الکتب العلمیه.
35
ابوظفر، سیدمهدی (میرحامد حسین). (1366). عبقات الانوار فی امامۀ ائمۀ الاطهار. اصفهان: کتابخانه امیرالمؤمنین(علیه السلام).
36
اصطخری، ابراهیم بن محمد. (1927م). مسالک الممالک. لیدن: بریل.
37
برقی، احمدبنمحمدبنخالد. (1371ق). المحاسن. قم: دار الکتب الاسلامیۀ.
38
بغدادی، صفیالدین عبدالمؤمن بن عبدالحق. (1373ق). مراصد الاطلاع علی اسماء الأمکنۀ البقاع. محقق: علی محمد البجاوی. بیجا: الحبی.
39
زمخشری، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. بیروت: دار الکتاب العربی.
40
سمرقندی، نصر بن محمد بن احمد. (بیتا). بحر العلوم. بیروت: دار الفکر.
41
صادقی تهرانی، محمد. (1365). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن. قم: انتشارات فرهنگ اسلامی.
42
طبری، محمد بن جریر. (1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار المعرفه.
43
طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
44
عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه. (1415ق). تفسیر نورالثقلین. قم: اسماعلیان.
45
فخر رازی، محمد بن عمر. (1420ق). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
46
فکری، انطونیوس. شرح الکتاب المقدس-العهد الجدید. قابل دسترسی در سایت:
47
st-takla.org/pub_Bible-Interpretations/Holy-Bible-Tafsir-02-New-Testament/Father-Antonious-Fekry/03-Enjil-Loka/Tafseer-Angil-Luca__01-Chapter-02.html
48
قرطبی، محمد بن احمد. (1364). الجامع لأحکام القرآن. تهران: ناصر خسرو.
49
قطب الدین راوندی، سعید بن هبۀ الله. (1409ق). الخرائج و الجرائح. قم: مؤسسۀ امام مهدی (عج).
50
قمی، علی بن ابراهیم. (1404ق). تفسیر القمی. قم: دار الکتاب.
51
کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. تهران: دار الکتب الاسلامیۀ.
52
مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالانوار (محقق و مصحح: جمعی از محققان). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
53
مدرسی، سیدمحمدتقی. (1419ق). من هدی القرآن محمدتقی مدرسی. تهران: دار محبی الحسین.
54
مصطفوى، حسن. (1368). التحقیق فیکلماتالقرآن الکریم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
55
مقدسی، محمد بن احمد. (بیتا). احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم. بیروت- لبنان: دار صادر.
56
وجدی، محمدفرید. (1971م). دائرة المعارف القرن العشرین. بیروت: دارالفکر.
57
هروی، علی بن ابوبکر. (1423ق). الاشارات الی معرفة الزیارات (محقق: علی محمد عمر). قاهره- مصر: مکتبۀ الثقافۀ الدینیۀ.
58
یعقوبی، احمد بن اسحاق. (بیتا). تاریخ الیعقوبی. بیجا: بینا (نسخه شیعی مکتبۀ الشامله).
59
Danthine, Hélène, (1937). Le Palmier-Dattier et les arbres sacres (Volume 25 of Bibliothèque archéologique et historique), Geuthner
60
Judaica, Fred Skolink, Micheal Berenbaum, Jerusalem: Keter Publishing House LTD., secend edistion
61
New Testament Apocrypha. (1991). edited by: Wilhelm Schneemelcher, English translation edited by: R. McL. Wilson, United States: Westminster John Knox Press.
62
ORIGINAL_ARTICLE
روش و گرایش آیتالله محمدهادی معرفت در التفسیر الأثری الجامع
تفاسیر روایی متعددی به قلم دانشمندان شیعه و اهلسنت تألیف شدهاند. یکی از تفسیرهای روایی در عصر کنونی، کتاب التفسیر الاثری الجامع تألیف مرحوم آیتالله محمدهادی معرفت است. این تفسیر از جهاتی قابل بررسی است: یکی از این جهات، روش مؤلف در این تفسیر است. روش ایشان از عناصری تشکیل یافته است؛ مانند مبادی تصوریه (مفاهیم) و تصدیقیه (مفروضات) و سازوکارها و فرایندها. در این مقاله تنها عناصر یادشده تبیین میگردد. ابتدا پیشفرضهای تفسیری آیتالله معرفت در دو مبحث مبادی تصوریه (مفاهیم) و مبادی تصدیقیه (مفروضات) بیان میشود. مبادی تصوریه در قالب هفت مفهوم و مبادی تصدیقیه در قالب چهارده مفروض تبیین شده است. در بخش بعدی روشهای آسیبزدایی از تفسیر اثری بیان میگردد. ایشان پنج روش برای آسیبزدایی از تفسیر اثری نام میبرد و دو روش را توضیح میدهد. سپس در فرایندی سهگانه روش دستیابی به معنای آیات در التفسیر الأثری الجامع بیان میشود. در قسمت سوم گرایش تفسیر از طریق بررسی و تحلیل آماریِ عنوانهای مطالب تبیین میشود. براساس تحلیل 738 عنوان، گرایش تفسیری آیتالله معرفت به ترتیب اخلاقی، فقهی و سپس کلامی و علوم قرآنی است.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72140_e388939dba30a6804836786ebdc1baef.pdf
2021-09-23
73
106
10.22081/jqss.2022.61395.1122
آیتالله معرفت
تفسیر الأثری
مفروضات
روش
گرایش
سعید
بهمنی
saeedbahmani@yahoo.com
1
استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، قم. ایران.
LEAD_AUTHOR
* قرآن کریم
1
* نهجالبلاغه (للصبحی صالح)
2
ابن عیاش، محمد بن مسعود. (1380ق). تفسیر العیاشی (محقق و مصحح: سیدهاشم رسولی محلاتی). تهران: المطبعة العلمیة.
3
حرعاملی، محمد. (1414ق). هدایة الأمة إلی أحکام الأئمة(علیهم السلام). مشهد: مجمع البحوث الإسلامیة.
4
رجایی، طاهره. (1388). روش آیتالله معرفت در التفسیر الاثری الجامع، فصلنامه پژوهشهای قرآنی، 15(62)، صص 352-383.
5
رضائی اصفهانی، محمدعلی. (1387). منطق تفسیر قرآن. قم: جامعه المصطفی العالمیه.
6
سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر. (1421ق). الإتقان فی علوم القرآن (محقق: فواز احمد زمرلی). بیروت: دارالکتاب العربی.
7
شاطبی، ابراهیم بن موسی. (بیتا). الموافقات. القاهره: مکتبه و مطبعه محمدعلی صبیح و اولاده.
8
شعیری، محمد بن محمد. (بیتا). جامع الأخبار. نجف: مطبعة حیدریة.
9
صدوق، ابنبابویه، محمد بن علی. (1376). الأمالی. تهران: کتابچی.
10
صفّار، محمد بن الحسن. (1404ق). بصائر الدرجات الکبری فی فضائل آل محمد. قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
11
طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فى تفسیر القرآن (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
12
طوسی، محمد بن الحسن. (1390ق). الاستبصار فیما اختلف فیه من الأخبار (محقق و مصحح: حسنالموسوی خرسان). تهران: دارالکتب الإسلامیة.
13
علویمهر، حسین. (1381). روشها و گرایشهای تفسیری. قم: انتشارات اسوه.
14
فراهیدى، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (چاپ دوم). قم: انتشارات هجرت.
15
قربانزاده، محمد؛ رستمی، محمدحسن. (1391). گستره گرایشهای تفسیری. نشریه آموزههای قرآنی (15)، صص 155ـ172.
16
کراجکی، محمد بن علی. (1410ق). کنز الفوائد (محقق و مصحح: عبدالله نعمت). قم: دارالزخائر.
17
کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی (مصحح: علیاکبر غفاری و محمد آخوندی). تهران: دارالکتب الإسلامیة.
18
محبوبی، مصطفی. (1388). روششناسی التفسیر الاثری الجامع (استاد راهنما: محسن قاسمپور، استاد مشاور: پرویز رستگار). وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه کاشان، دانشکده علوم انسانی [کارشناسی ارشد].
19
مظفر، محمدرضا. (بیتا). المنطق. قم: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین.
20
معرفت، محمدهادی. (1388). التمهید فی علوم القرآن. قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
21
معرفت، محمدهادی. (1418ق). التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب. مشهد: الجامعة الرضویة للعلوم الإسلامیة.
22
معرفت، محمدهادی. (1429ق). التفسیر الأثری الجامع. قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
23
نجفی، محمدحسن. (1981م). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
24
واحدی، علیبناحمد. (1411ق). اسباب نزول القرآن (محقق: کمالبسیونی زغلول). بیروت: دالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون.
25
هاشمی خویی، میرزا حبیب الله. (1400ق). منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (مترجم: حسن حسنزاده آملی و محمدباقر کمرهای، مصحح: ابراهیم میانجی). تهران: مکتبة الإسلامیة.
26
ORIGINAL_ARTICLE
گونهشناسی قرآنی شخصیتی و اجتماعی جامعه بنیاسرائیل و تأثیر آن در انسجام اجتماعی و تولید نظام دینی در دوران حضرت موسی(ع)
خداوند متعال پیامبران را برای هدایت و تربیت بشر برانگیخته و قرآن کریم بهترین منبع برای بازشناسی مسیر دعوت انبیا و گونهشناسی تعامل اقوام با ایشان است. نخستین اقدام انبیا برقراری ارتباط با جامعه زمان خود بوده و ویژگیهای شخصیتی و اجتماعی افراد جامعه، نقش مهمی در این زمینه ایفا کرده است؛ ازاینرو میتوان موفقیت دعوت انبیا و دستیابی به جامعهای منسجم و هدفمند را محصول رویکرد برخاسته از روحیات شخصیتی و اجتماعی افراد جامعه به پیامبران دانست؛ بدین جهت پژوهش حاضر تلاش دارد تا گونهشناسی شخصیتی و اجتماعی جامعه بنیاسرائیل و تأثیر آن بر مسئله انسجام اجتماعی و تولید نظام دینی از منظر قرآن کریم را بررسی کند که با روش توصیفی- تحلیلی دریافته است بنیاسرائیل مردمانی با ویژگیهای شخصیتی مانند دنیادوستی، اطاعتناپذیری، نژادپرستی و ویژگیهای اجتماعی مانند تمرّد گروهی، اعمال نظر در احکام الهی، عدم پایبندی به تعهدات اجتماعی، در عدم تحقق دعوتی موفق، جامعهای منسجم و تولید نظام دینی در دوره حضرت موسی× تأثیر مستقیم و فراوانی داشتهاند؛ مسئلهای که میتواند هر جامعه بشری را با وجود داشتن زیرساختهای اساسی، کتاب وحیانی و پیامبر الهی، از دستیابی به یک جامعه دینی منسجم و نظام دینی پیشرو باز دارد.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72141_ccf912088676ed9c7acabbaeff6bae8e.pdf
2021-09-23
107
137
10.22081/jqss.2022.62314.1147
حضرت موسی(علیه السلام)
جامعه بنیاسرائیل
انسجام اجتماعی
نظام دینی
روحیات فردی و اجتماعی
مجید
چهری
chehri@quran.ac.ir
1
استادیار علوم قرآن و تفسیر دانشکده علوم قرآنی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم کرمانشاه. ایران.
AUTHOR
مسعود
اقبالی
masood.eghbali89@gmail.com
2
استادیار زبان و ادبیات عرب دانشکده علوم قرآنی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم کرمانشاه. کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
فرزانه
رحیمی ترکاشوند
rahimif97@yahoo.com
3
کارشناسی ارشد دانشکده علوم قرآنی دانشگاه کرمانشاه. کرمانشاه، ایران.
AUTHOR
* قرآن کریم
1
* نهج البلاغه
2
ابنمنظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (محقق: جمال الدین میر دامادی). بیروت: دارصادر.
3
احمدیپرتو، محمدتقی. (1399). بررسی الگوی مقاومت بنی اسرائیل در فرایند نهادینهسازی گفتمان صبر در جامعه اسلامی. مطالعات علوم قرآن، 2(4)، صص ۱۳۵ – ۱۶۴.
4
ازهرى، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغة. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
5
باقری، فاطمه؛ صدیق اورعی، غلامرضا و یوسفی، علی. (1394). تعهد اجتماعی مفهوم جدید در عرصه علوم اجتماعی یا معنایی کهن در تاریخ اندیشه بشری. فصلنامه اسلام و مطالعات اجتماعی، 2(10)، صص 108-144.
6
بستانى، فؤاد افرام. (1375). فرهنگ ابجدى (مترجم: رضا مهیار). تهران: نشر اسلامی.
7
توفیقی، حسین. (1397). آشنایی با ادیان بزرگ. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاها (سمت).
8
دهخدا، علیاکبر. (1342). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران.
9
رضایى اصفهانى، محمدعلى. (1387). قرآن مهر. قم: پژوهشهاى تفسیر و علوم قرآن.
10
اتکینسون، ریتاال؛ اتکینسون، ریچاردسی؛ بم، داریل؛ اسمیت، ادوارد و نولنهوکسما، سوزان. (1388). زمینه روانشناسی هیلگارد (مترجمان: محمدنقی براهنی؛ مهدی محیالدینبناب؛ بهروز بیرشک؛ مهرناز شهرآرای؛ نیسان گاهان؛ رضا زمانی و مهرداد بیک). تهران: انتشارات رشد.
11
زکی، محمد علی. (1395). «انسجام اجتماعی دانشجو و دانشگاه در ایران»، مجله مطالعات اجتماعی ایران، 10(4)، صص54-87.
12
زمخشری، محمود بن عمر بن محمد. (1386). مقدمة الأدب. تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران.
13
صالحی امیری، سیدرضا. (1388). انسجام ملی و تنوع فرهنگی. تهران: مجمع مصلحت تشخیص نظام مرکز تحقیقات استراتژیک.
14
صدیق سروستانی، رحمتالله. (1385). آسیبشناسی اجتماعی (جامعهشناسی انحرافات اجتماعی)، تهران: انتشارات آن.
15
طائب، مهدی. (بیتا). تبار انحراف. بیجا، بینا.
16
طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1374). ترجمه تفسیر المیزان (مترجم: محمدباقر موسوی). قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
17
طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع البیان فى تفسیر القرآن. تهران: انتشارات ناصر خسرو.
18
طبرسی، فضل بن حسن. (1375). ترجمه تفسیر جوامع الجامع. مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى.
19
طریحى، فخرالدین بن محمد. (1375). مجمع البحرین. تهران: نشر مرتضوی.
20
عمید، حسن. (1364). فرهنگ عمید. تهران: امیرکبیر.
21
قرائتی، محسن. (1388). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
22
کرول وید، کرول تاوریس و همکاران. (1397). روانشناسی عمومی (مترجمان: هامایاک آوادیس یانس، ویراستار: محمد دهقانی). تهران: انتشارات رشد.
23
کلینى، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. تهران: دار الکتب اسلامیه.
24
گیلانی، عبدالرزاق. (1385). ترجمه مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه منسوب به امام صادق(علیه السلام). تهران: پیام حق.
25
مغنیه، محمدجواد. (1424ق). التفسیر الکاشف. قم: دارالکتاب الاسلامیه.
26
مکارم شیرازى، ناصر و همکاران. (1371). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
27
نراقی، احمد. (1387). معراج السعاده. تهران: خاتم الانبیا.
28
نظری، نصراله. (1390). انسجام اجتماعی از منظر قرآن کریم، فصلنامه پژوهشهای میانرشتهای قرآن کریم، 2(5)، صص 27-36.
29
یوسفی، علی؛ فرهودیزاده، مارینا و لشکری دربندی مرضیه. (1391). فشار هنجار تعهد اجتماعی در ایران. جامعهشناسی کاربردی، 21(46)، صص 172-192.
30
ORIGINAL_ARTICLE
نگاهی به مبانی تعلیم و تربیت دانشآموزان با نیاز ویژه از منظر قرآن
در آموزههای قرآن، پس از خدا انسان اساسیترین موضوع بهشمار آمده است. در موضوعات مربوط به انسان نیز تعلیم و تربیت بهطور خاص برای افراد با نیاز ویژه (کودکان استثنایی)، از اهمیت خاص و جایگاه رفیعی برخوردار است. در این پژوهش که از نوع توصیفی و سندی ـ تحلیلی است، مبانی تعلیم و تربیت دانشآموزان با نیاز ویژه و اصول مترتب بر این مبانی از منظر قرآن بررسی شده است. این مبانی شامل توجه به کرامت انسانی افراد با نیاز ویژه، برخورداری انسانها از فطرت مشترک و خصوصیات متفاوت، مختاربودن انسان و دو اصل عدالت بهعنوان اساسیترین ارزش اجتماعی و احسان متمم عدالت، اصول مترتب از این مبانی هستند. در این پژوهش آیات مرتبط با هرکدام از این مبانی در قرآن کریم جستجو گردید و در کنار توصیف شرایط فعلی آموزش و پرورش دانشآموزان با نیاز ویژه، مبانی تربیتی آنها از منظر قرآن بررسی شد و به همراه توضیحات مربوط به هریک از مبانی، آیاتی با مضامین مرتبط با آنها در پژوهش آورده شد. بررسیها نشان داد برای هریک از مبانی تعلیم و تربیت دانشآموزان با نیاز ویژه، آیات بسیاری در قرآن کریم آمده است و آموزش و پرورش دانشآموزان با نیاز ویژه امروزه با حرکت در جهت آموزش فراگیر بسیار با آموزههای این کتاب آسمانی همراستا است.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72142_14d1c6e325240cbaf52460936002f886.pdf
2021-09-23
138
169
10.22081/jqss.2022.62351.1148
قرآن
مبانی تعلیم و تربیت
دانشآموزان با نیاز ویژه
آموزش فراگیر
ناصر
غلامی
ghlamynasr4@gmail.com
1
کارشناسیارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، بیجار، ایران
LEAD_AUTHOR
قدرت اله
مریوانی
gh.marivani@yahoo.com
2
کارشناسیارشد علوم قرآنی، بیجار، ایران.
AUTHOR
* قرآن کریم
1
ابن فارس، احمد. (1404ق). معجم مقایس اللغه. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
2
ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (چاپ سوم). بیروت: دار صادر.
3
اعرافی، علیرضا. (1395). جزوه درسی اصول و روشهای فقه تربیتی، تاریخ 19/08/1395، جلسه 8، قم: مرکز اسناد مؤسسه اشراق و عرفان.
4
جمعی از نویسندگان. (1371). مبانی اقتصاد اسلامی. قم: دفتر همکاری حوزه و دانشگاه.
5
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1376ق). الصحاح. بیروت: دارالعلم للملایین.
6
چ. موریس، ا. فیلیپ. (1384). تحلیل اقتصادی نظریه و کاربرد اقتصاد خرد (مترجم: اکبر کمیجانی، چاپ نهم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
7
حر عاملی، محمد بن حسن. (1409ق). وسائلالشیعه. قم: مؤسسه آل البیت^.
8
رجایی، سیدمحمدکاظم. (1382). معجم موضوعی آیات اقتصادی قرآن. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی&.
9
رجبی، محمود. (1380). انسانشناسی (چاپ چهارم). قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی&.
10
ژید، شارل؛ شارل ریست. (1347). تاریخ عقاید اقتصادی (مترجم: کریم سنجابی). تهران: موسسه تحقیقات اقتصادی.
11
سیف، الهمراد. (1391). الگوی پیشنهادی اقتصاد مقاومتی جمهوری اسلامی ایران (مبتنی بر دیدگاه مقام معظم رهبری. آفاق امنیت، (16)، صص 5- 22.
12
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فیتفسیرالقرآن (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
13
طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمعالبیان فی تفسیر القرآن (چاپ سوم). تهران: انتشارات ناصرخسرو.
14
طوسی، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
15
عیسوی، محمود. (1391). مبانی نظری اقتصاد مقاومتی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی&.
16
فتحعلی، محمود. (1390). نظریه اخلاق زیستمحیطی اسلام با تأکید بر آرای استاد مصباح یزدی. معرفت اخلاقی، (3)، صص 97-122.
17
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (چاپ دوم). قم: نشر هجرت.
18
فولبر، نانسی. (1388). قلب نامرئی. (مترجم: حسن گلریز). تهران: نشر نی.
19
گیلیس، مالکوم؛ اچ پرکینز، دوایت؛ رومر، مایکل و اسنودگراس، دانلدآر. (1379). اقتصاد توسعه (مترجم: غلامرضا آزاد (ارمکی). تهران: نشر نی.
20
مارکس، کارل. (1352). سرمایه (مترجم: ایرج اسکندری، مصحح: عزیزالله علیزاده). تهران: انتشارات حزب توده ایران.
21
مصباح یزدی، محمدتقی. (1384). نقد و بررسی مکاتب اخلاقی (محقق و نگارش: احمد حسین شریفی). قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی&.
22
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن (چاپ سوم). بیروت: دارالکتب العلمیه.
23
معلمی، مهدی. (1391). مفهوم و اصول اقتصاد مقاومتی در آموزههای اقتصادی اسلامی. اولین همایش ملی اقتصاد مقاومتی، مشهد: دانشگاه پیام نور خراسان رضوی.
24
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
25
الموسوی الخمینی، السید روح الله. (1409ق). تحریرالوسیله. قم: مؤسسه مطبوعات دارالعلم.
26
نمازی، سیدحسین. (1387). نظامهای اقتصادی (چاپ پنجم). تهران: شرکت سهامی انتشار.
27
هاسمن. دی. ام؛ ام.اس. مکفرسون. (1386). تجزیه و تحلیل اقتصادی و فلسفه اخلاق (مترجمان: یدالله دادگر و همکاران، چاپ اول). تهران: مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
28
Dolfsma, Wilfred; Hoppe Hella. (1996). The challenges of feminist Economics, Freiburger FrauenStudien.
29
Alpa, Guido. (1994). General Principles of Law, Annual Survey of International & Comparative Law: Vol. 1: Is. 1, Article 2
30
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی چالشهای اقتصادیِ مقاومت اسلامی و راهکارهای قرآنی آن
واقعیات موجود در جامعه حاکی از این است که پدیده «مقاومت اسلامی» همانند دیگر پدیدههای اجتماعی، با چالشهای متنوعی مواجه است؛ با بررسی آثار مخرّب هریک از این چالشها مشخص گردید که چالش اقتصادی، یکی از مهمترین و خطرناکترین آنها محسوب میشود. بیتردید، غفلت از هریک از این چالشها و کوتاهی در مقابله با آنها، موجب فروریختن شالوده مقاومت اسلامی خواهد شد. نوشتار حاضر که با روش تحلیلی ـ توصیفی تدوین یافته، ضمن دستهبندی چالشهای گفتهشده در سه بخش فردی، اجتماعی و سیاستگذاری، میکوشد از راهکارهای قرآنی در جهت رفع آنها بهره گیرد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد قرآن کریم با ارائه راهکارهایی متناسب، از قبیل تقویت بُعد شناختی افراد، اصلاح گزارههای ارزشی دستگاه ارزیابی فردی، ارائه چارچوبهای رفتاری مطلوب، برجستهسازی آثار فردی و اجتماعی رفتارهای نامطلوب اقتصادی و توصیه به جهتگیریهای سیاستی متناسب با نتایج هدفگذاریشده، به مقابله با چالشهای اقتصادی مربوط به عرصه مقاومت اقتصادی پرداخته است.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72143_edd68579d67a698a5e61f2243bbb4b19.pdf
2021-09-23
170
192
10.22081/jqss.2022.58159.1068
واکاوی چالشهای اقتصادی
اقتصاد مقاومتی
مقاومت اسلامی
سیاستگذاری اقتصادی
سیدحسین
شفیعی دارابی
shafiedarabi@chmail.ir
1
دانشیار، عضو هیات علمی جامعه المصطفی العالمیه و مدیر گروه تفسیر جامعه الزهرا(س). قم. ایران.
AUTHOR
فرزانه
سبحانی چگنی
m.f_sobhani@yahoo.com
2
دانشجوی دکترا و پژوهشگر جامعه الزهرا(س)، قم. ایران
LEAD_AUTHOR
* قرآن کریم
1
ابن فارس، احمد. (1404ق). معجم مقایس اللغه. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
2
ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (چاپ سوم). بیروت: دار صادر.
3
اعرافی، علیرضا. (1395). جزوه درسی اصول و روشهای فقه تربیتی، تاریخ 19/08/1395، جلسه 8، قم: مرکز اسناد مؤسسه اشراق و عرفان.
4
جمعی از نویسندگان. (1371). مبانی اقتصاد اسلامی. قم: دفتر همکاری حوزه و دانشگاه.
5
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1376ق). الصحاح. بیروت: دارالعلم للملایین.
6
چ. موریس، ا. فیلیپ. (1384). تحلیل اقتصادی نظریه و کاربرد اقتصاد خرد (مترجم: اکبر کمیجانی، چاپ نهم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
7
حر عاملی، محمد بن حسن. (1409ق). وسائلالشیعه. قم: مؤسسه آل البیت(علیهم السلام).
8
رجایی، سیدمحمدکاظم. (1382). معجم موضوعی آیات اقتصادی قرآن. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
9
رجبی، محمود. (1380). انسانشناسی (چاپ چهارم). قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
10
ژید، شارل؛ شارل ریست. (1347). تاریخ عقاید اقتصادی (مترجم: کریم سنجابی). تهران: موسسه تحقیقات اقتصادی.
11
سیف، الهمراد. (1391). الگوی پیشنهادی اقتصاد مقاومتی جمهوری اسلامی ایران (مبتنی بر دیدگاه مقام معظم رهبری. آفاق امنیت، (16)، صص 5- 22.
12
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فیتفسیرالقرآن (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
13
طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمعالبیان فی تفسیر القرآن (چاپ سوم). تهران: انتشارات ناصرخسرو.
14
طوسی، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
15
عیسوی، محمود. (1391). مبانی نظری اقتصاد مقاومتی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی(ره).
16
فتحعلی، محمود. (1390). نظریه اخلاق زیستمحیطی اسلام با تأکید بر آرای استاد مصباح یزدی. معرفت اخلاقی، (3)، صص 97-122.
17
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (چاپ دوم). قم: نشر هجرت.
18
فولبر، نانسی. (1388). قلب نامرئی. (مترجم: حسن گلریز). تهران: نشر نی.
19
گیلیس، مالکوم؛ اچ پرکینز، دوایت؛ رومر، مایکل و اسنودگراس، دانلدآر. (1379). اقتصاد توسعه (مترجم: غلامرضا آزاد (ارمکی). تهران: نشر نی.
20
مارکس، کارل. (1352). سرمایه (مترجم: ایرج اسکندری، مصحح: عزیزالله علیزاده). تهران: انتشارات حزب توده ایران.
21
مصباح یزدی، محمدتقی. (1384). نقد و بررسی مکاتب اخلاقی (محقق و نگارش: احمد حسین شریفی). قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
22
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن (چاپ سوم). بیروت: دارالکتب العلمیه.
23
معلمی، مهدی. (1391). مفهوم و اصول اقتصاد مقاومتی در آموزههای اقتصادی اسلامی. اولین همایش ملی اقتصاد مقاومتی، مشهد: دانشگاه پیام نور خراسان رضوی.
24
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
25
الموسوی الخمینی، السید روح الله. (1409ق). تحریرالوسیله. قم: مؤسسه مطبوعات دارالعلم.
26
نمازی، سیدحسین. (1387). نظامهای اقتصادی (چاپ پنجم). تهران: شرکت سهامی انتشار.
27
هاسمن. دی. ام؛ ام.اس. مکفرسون. (1386). تجزیه و تحلیل اقتصادی و فلسفه اخلاق (مترجمان: یدالله دادگر و همکاران، چاپ اول). تهران: مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
28
Dolfsma, Wilfred; Hoppe Hella. (1996). The challenges of feminist Economics, Freiburger FrauenStudien.
29
Alpa, Guido. (1994). General Principles of Law, Annual Survey of International & Comparative Law: Vol. 1: Is. 1, Article 2
30
ORIGINAL_ARTICLE
ویژگیهای فاعلی، قابلی و محتوایی وحی
به باور مسلمانان، قرآن کریم مهمترین منبع آموزههای اسلام و تنها کتاب آسمانی و وحی فرودآمده است که بدون هرگونه تغییر و تحریف بر جای مانده است؛ ازهمینرو تبیین وحی و شناساندن زوایای مختلف این کتاب آسمانی، همواره در کانون توجه و پژوهش اندیشمندان مسلمان قرار داشته است. بهرغم این اهتمام، در دهههای اخیر، شماری از خاورشناسان به تبع برخی فیلسوفان و متکلمان مسیحی، تحلیلها و تفسیرهایی درباره وحی ارائه کردهاند که بسیاری از آنها به انکار وحی میانجامد. با غرض بیان حقیقت وحی و روشنشدن صحت و سقم تفسیرهای ارائهشده از سوی خاورشناسان و متکلمان مسیحی درباره وحی و بدون اینکه به این تحلیلها پرداخته شود، به سراغ قرآن رفته و این سؤال را به قرآن کریم عرضه کردهایم که این کتاب آسمانی چه ویژگیهایی برای فاعل، قابل و محتوای وحی بیان کرده است. از رهگذر این جستار که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده، به این نتیجه میرسیم که وحی از منظر فاعلی منشائی بیرونی دارد، از منظر قابلی ویژگیهایی همچون شایستگی، علم و استشعار و عصمت از خطا دارد و از منظر محتوایی مشتمل هدایت بشر در بعد عقیده، اخلاق و عمل است. نتایج بهدستآمده نادرستی بسیاری از تحلیلهای ارائهشده از وحی را آشکار میکند. اشراف بر مباحث یادشده زمینه پذیرش تحلیلهای مستشرقان را منتفی میکند.
https://jqss.isca.ac.ir/article_72144_807e5c27cf14e04abacf635139f65e85.pdf
2021-09-23
193
217
10.22081/jqss.2022.62039.1143
وحی
قرآن
عصمت
منشأ بیرونی وحی
فاعل وحی
قابل وحی
محتوای وحی
وحیانیبودن الفاظ قرآن
علی
خراسانی
khorasani110@gmail.com
1
استادیار پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم. ایران.
LEAD_AUTHOR
* قرآن کریم
1
آملی، حیدر. (1368). جامع الاسرار و منبع الانوار. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
2
ابن سینا. (1405ق). الشفاء [الهیات: الطبیعیات: المنطق] (به کوشش: الاب قنواتی و دیگران). قم: کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی(ره).
3
امینی، ابراهیم. (1377). وحی در ادیان آسمانی. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
4
جوادی آملی، عبدالله. (1385). وحی و نبوت در قرآن. قم: اسراء.
5
حلی، حسن بن یوسف. (1413ق). کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
6
ربانی گلپایگانی، علی. (1391). وحی نبوی: بررسی نقش پیامبر در پدیده وحی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندشه اسلامی.
7
رشیدرضا. (1408ق). الوحی المحمدی. قاهره: الزهراء للاعلام العربی.
8
سبحانی تبریزی، جعفر. (1420ق). الالهیات. قم: مؤسسه امام صادق(علیه السلام)).
9
سجادی، جعفر. (1379). اندیشههای اهل مدینه فاضله. تهران: سازمان چاپ و انتشارات.
10
صبحی صالح. (1415ق). ترجمه نهج البلاغه. تهران: دار الاسوه.
11
صدر المتألهین. (1987م). الاسفار الاربعة (الحکمة المتعالیه). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
12
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1386). قرآن در اسلام (به کوشش: سیدهادی خسروشاهی). قم: بوستان کتاب.
13
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
14
طبرسی، فضل بن حسن. (1415ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: اعلمی.
15
طوسی، نصیرالدین. (1373). اخلاق ناصری. تهران: خوارزمی.
16
عبده، محمد. (1966م). رسالة التوحید. دارالکتاب العربی.
17
عیاشى، محمد بن مسعود. (1380ق). کتاب التفسیر (محقق: سیدهاشم رسولى محلاتى). تهران: چاپخانه علمیه.
18
قمى، على بن ابراهیم. (1368). تفسیر قمى (محقق: سیدطیب موسوى جزایرى، چاپ چهارم). قم: دار الکتاب.
19
قمى، قاضى سعید. (1415ق). شرح توحید الصدوق. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى.
20
کلینی، محمد بن یعقوب. (1375). الکافی (به کوشش: علیاکبر غفاری). تهران: دار الکتب الاسلامیه.
21
مازندرانی، محمدصالح. (1421ق). شرح اصول کافی (به کوشش: سیدعلی عاشور). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
22
مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحار الانوار. بیروت: مؤسسه الوفاء.
23
مطهری، مرتضی. (1372). مجموعه آثار. تهران: انتشارات صدرا.
24
مفید (الف)، محمد بن نعمان. (1413ق). تصحیح الاعتقاد بصواب الانتقاد. قم: المؤتمر العالمی للشیخ المفید.
25
مفید (ب)، محمد بن نعمان. (1413ق). المسائل العکبریة. قم: المؤتمر العالمی للشیخ المفید.
26